Queretaro + TEC + Avond Tequisquiapan

Buenas dias !

Mijn eerste 2 dagen zijn achter de rug, en heb nog steeds last van mijn Jetlag :) Het is nog maar 6 uur 's ochtens hier, en kan niet meer slapen: het ideale moment om wat te bloggen.

Met zou weinig mogelijk worden, de beschrijving van mijn verblijf hier: HEMELS

Als ik in het dorpje waar Maribel woont rondloop, zie ik dit:



Gisteren zijn we 's ochtends naar Queretaro stad geweest. Aan elk roodlicht proberen ze geld de verdienen, door poppetjes, kranten of kauwgom te verkopen. Ze durven hier ook wel eens je ruiten wassen tijdens het wachten.
Dan zie je natuurlijk wel de armoede die er hier is. Ze kunnen hun kind niet zomaar naar een creche sturen, dus is een plaatsje in de schaduw van een boom naast de autoweg ideaal.



We parkeren ons op een parkingetje, waar onze parkeerplaats werd aangeduid door een meneer van ongeveer 60 jaar. Hij let dan op je wagen als je aan het shoppen bent. daarna geeft je hem 1 of 2 pesos. (1 euro= 16 pesos)

Dan ben ik maar mijn eerste pesos uit de muur gaan halen, een gsm-kaartje gekocht, en 2 stopcontact omzetters zodat ik weer al mijn spullen kan opladen.
Daarna vertrokken we richting school ( TEC). Ik ben dan mijn uurrooster gaan vastleggen en mijn modules. Woensdag moet ik om 9uur op school zijn om kennis te maken met de andere internationale studenten en om een rondleiding te krijgen.

De werkplaats ziet er super uit, en 3 keer zo groot als de werkplaats in Kortrijk:



foto'tje van Maribel en Alan aan de uitgang van de Design-afdeling:



Daarna kreeg ik een rondleiding van hun in queretaro dorp. Net iets te mooi :



Beetle's of hier Bochos genoemd, vind je overal.



En als je een idee wil hebben over de auto's en vrachtwagens, die zien er bijna allemaal zo uit:



's middags had maribel haar moeder gekookt, en je kan ze wel een keukenprinsesje noemen.
Ze proberen mij hier voor eten de proppen, en nee zeggen is moeilijk, aangezien het zo lekker is allemaal.
Na het eten verplichten ze me nog eens om een ijsje te eten ook. Die ga je gewoon halen in de kraampjes die op straat staan.
Het dorpje van Maribel is echt mooi onderhouden, de pleintjes of plazas zijn dan ook weer schitterend:



Het ijs is zo lekker en typisch van hier, dat de tantes en nonkels van Maribel ze ook sterk lusten. Ze wonen allemaal in het volgende stadje, tequisquiapan. Onderweg komen we alweer mooie landschappen tegen.



Het is ondertussen al een goede 3 kwartier later, en ga zo dadelijk achter een jugo ( fruitsap), en een kraampje naast de deur.
Chocolade en snoep heb ik hier nog niet gegeten. Mango's, toronca's, cactusvruchten, en andere rare en superlekkere fruiten daarintegen wel. Als je die dan nog eens mixt, krijg je een lekkere jugo. Mmmmmm